Karate podstawy

Zasady podstawowe
Wzorce ruchowe, równowaga i środek ciężkości
Siła i szybkość
Koncentracja siły
Rola mięśni
Rytm
Timing
Dolna część brzucha i biodra.

Zasady podstawowe

Do podstawowych technik karate należą ciosy proste (tsuki), ciosy okrężne (uchi) kopnięcia (keri) , blok (uke). Są one zarówno początkowym jak i końcowym celem karate. Opanowanie tych technik powinno zająć początkującemu uczniowi więcej niż dwa miesiące, ale doprowadzenie ich do perfekcji może okazać się w ogóle niemożliwe. Z tego względu należy ćwiczyć bardzo regularnie, wkładając maksimum wysiłku i uwagi w wykonanie każdego ruchu. Aby dowolne ćwiczenie przyniosło właściwy efekt, musi zostać wykonane w sposób poprawny. Najlepszą gwarancją takiego treningu jest wykwalifikowany instruktor uczący technik opartych o naukowe podstawy systematycznie, w odpowiednio zaplanowany sposób. Trening karate można zaś uznać za naukowy jedynie wówczas, gdy jest prowadzony w oparciu o prawa fizyki i fizjologii. Bliższa analiza technik karate technik, które nasi przodkowie stworzyli i udoskonalili dzięki nieustannej praktyce wykazuje, że pozostają one w zgodzie z ustaleniami współczesnej nauki. Niemniej zawsze istnieje możliwość wprowadzania nowych udoskonaleń. Musimy stale analizować własne techniki i nie ustawać w wysiłkach na rzecz ich ulepszenia. Podane dalej czynniki mają zasadnicze znaczenie w studiowaniu karate.
POWRÓT

Wzorce ruchowe, równowaga i środek ciężkości

Karate nie jest jedynym sportem, który dba o maksymalne wykorzystanie możliwości drzemiących w ludzkim ciele. Efektywność wszystkich sztuk walki i większości innych sportów opiera się głównie na właściwych wzorcach ruchowych, pozostających w zgodzie z fizyką i fizjologią. Bejsbolista będzie w stanie zdobyć punkty jedynie wówczas, gdy jego zagrywka będzie posiadała odpowiednią formę. Szermierz latami doskonali ruchy, które laikowi wydają się proste i łatwe do opanowania. Praktyka taka prowadzi do wykształcenia właściwych fizjologicznie wzorców ruchowych, których nabycie jest szczególnie istotne w przypadku karate. Wszystkie części ciała muszą harmonijnie współdziałać, by uzyskać stabilność niezbędną dla zadania ciosu lub kopnięcia. Aby móc zaatakować przeciwnika lub się przed nim bronić, karateka zmuszony jest często do stanięcia na jednej nodze. Z tego powodu niezwykle ważna jest umiejętność utrzymywania równowagi. Szeroko rozstawione stopy powodują obniżenie środka ciężkości i sprawiają, że uderzenia i kopnięcia zyskują na sile, jednak trudniej jest się wtedy poruszać. Dlatego ważne jest znalezienie "złotego środka" pomiędzy stabilnością a możliwością przemieszczania się. Karateka, który skupi się wyłącznie na utrzymywaniu równowagi, utraci elastyczność ruchów, a na przykład kopnięcia wyprowadzane z pozycji o mocno ugiętych kolanach nigdy nie będą efektywne. Trzeba pamiętać, że właściwa postawa, a więc i położenie środka ciężkości, zależy zawsze od danej sytuacji. ¦rodek ciężkości ciała stale się przemieszcza. Czasem ciężar ciała rozłożony jest równomiernie na obu nogach, a czasem jedna z nich jest obciążona bardziej. Gdy wykonujemy na przykład yoko-geri, cały ciężar ciała spoczywa na jednej z nóg. W tym ostatnim przypadku, aby wstrząs związany z kopnięciem nie zakłócił równowagi kopiącego, musi on stać wystarczająco mocno na jednej tylko nodze. Zbyt długie pozostawanie na jednej nodze daje jednak przeciwnikowi sposobność do kontrataku. Z tego względu optymalnie jest, gdy ciężar ciała wędruje stale z jednej nogi na drugą. Jednocześnie karateka musi poszukiwać luk w obronie przeciwnika.
POWRÓT

Siła i szybkość

Posiadanie jedynie siły mięśni nie uczyni z nas mistrzów w żadnej sztuce walki. Ważniejsza jest bowiem umiejętność efektywnego jej użycia. Zastosowanie siły podczas jakiegokolwiek ruchu zależne jest od kilku czynników. Najważniejszym nich jest szybkość Siła uderzeń i kopnięć karate rodzi się ze skoncentrowania maksymalnej energii w momencie zetknięcia z celem. Koncentracja ta zależy w wielkim stopniu od prędkości wykonania techniki. Przy takich samych warunkach początkowych większa prędkość oznaczać będzie większą siłę. Pięść zaawansowanego karateki potrafi wędrować z prędkością trzynastu metrów na sekundę i wytwarza niszczącą siłę równą ponad 700kG. Szybkość jest wprawdzie niezwykle ważnym czynnikiem dla uzyskania odpowiedniej mocy uderzeń, jednak będzie ona niewiele warta bez odpowiedniej kontroli. Największą wartość dla podstawowych technik karate posiadają nie te ruchy, które są w stanie wolno przemieścić obiekt o dużej masie, ale te, które nadadzą lekkiemu przedmiotowi maksymalną prędkość. Z tego powodu ćwiczenia polegające na silnym wprawdzie, ale powolnym unoszeniu sztangi nie będą tak efektywne w sztuce karate, jak rozwijanie siły poprzez uderzanie makiwary z wielką szybkością. Inną, wartą zapamiętania, zasadą jest fakt, że im dłuższą drogą cios będzie zmierzał do celu, tym większej prędkości nabędzie. Na przykład przed kopnięciem należy ugiąć maksymalnie nogę w kolanie i ustawić się w takiej odległości od celu, aby po jego trafieniu noga została całkowicie wyprostowana. Im dłuższą drogą stopa będzie zmierzała do celu, tym silniejsze otrzymamy kopnięcie. Aby zwiększyć siłę i szybkość, należy ćwiczyć reakcję na nagłe i niespodziewane ataki. Taka praktyka, w połączeniu ze zrozumieniem dynamiki ruchu, umożliwi znaczne skrócenie czasu reakcji.
POWRÓT

Koncentracja siły

ę#379;aden cios czy kopnięcie nie będą posiadały siły, jeżeli będą zadawane samą ręką lub nogą. Aby osiągnąć maksymalną skuteczność, należy wykorzystać siłę całego ciała. Przy zadawaniu uderzenia lub kopnięcia energia płynie z centrum ciała, poprzez główne mięśnie, aż do kończyny. Przepływ energii z jednej części ciała do drugiej zajmuje około jednej setnej sekundy. Przy założeniu poprawności wykonania cały ruch zajmuje nie więcej jak dwie setne sekundy. Podczas treningu należy zmierzać do tego, by cała energia była skupiona w uderzającej części ciała. Aby móc natychmiast zareagować na nagłą zmianę sytuacji, wszystkie mięśnie i ścięgna powinny pozostawać w stanie rozluźnienia. Napięty mięsień nie będzie bowiem w stanie bardziej się napiąć w krytycznym momencie. Natychmiast po napięciu mięśnia należy go rozluźnić, aby przygotować go podjęcia następnej akcji. Stałe ćwiczenie naprzemiennego napinania i rozluźniania mięśni jest niezwykle istotne dla osiągnięcia biegłości w stosowaniu karate.
POWRÓT

Rola mięśni

Mięśnie zapewniają siłę niezbędną dla przemieszczania ciała. Dobrze wykształcone, silne i elastyczne mięśnie są niezbędne w sztuce karate. Sama znajomość teorii i sposobu wykonania techniki nie wystarczy, by osiągnąć właściwą siłę podczas jej wykonywania. Dlatego należy wzmacniać mięśnie drogą nieustannego treningu. Naukowe podejście do treningu karate zakłada znajomość mięśni pracujących podczas wykonywania danej techniki. Początkujący często używają podczas wykonywania nowej techniki niewłaściwych mięśni lub nawet tych mięśni, które wręcz przeszkadzają w jej poprawnym wykonaniu. Z tego względu powinni oni stosować się ściśle do wskazówek instruktora. Moc i skuteczność techniki rodzi się z użycia właściwych mięśni. Przy użyciu mięśni niewłaściwych w najlepszym razie rezultatem będzie spadek mocy, w najgorszym zaś całkowita nieefektywność techniki. Ważna jest również szybkość, z jaką jest się w stanie napiąć mięsień im będzie większa, tym większa okaże się siła uderzenia.
POWRÓT

Rytm

Niezwykle ważną rolę w każdej sztuce walki odgrywa rytm. Bez niego niemożliwe jest właściwe wykonanie serii ruchów w żadnym sporcie. Warto też zwrócić uwagę, że rytm występujący w sporcie jest bardziej skomplikowany niż rytm znajdowany w muzyce, i dlatego nie może zostać wyrażony w terminach adekwatnych dla tego ostatniego. Adept karate musi nauczyć się rytmu właściwego zarówno technikom podstawowym, jak i bardziej zaawansowanym, jak kumite. Rytm jest szczególnie istotny podczas wykonywania kata. Od niepamiętnych czasów nauczano, że w wykonaniu kata najistotniejsze są trzy czynniki: zastosowanie siły we właściwym czasie, kontrola prędkości w wykonywaniu technik i podczas przechodzenia od techniki do techniki oraz płynne przemieszczanie ciała. Wymagań tych nie można spełnić bez zachowania właściwego rytmu. Kata w wykonaniu zaawansowanego karateki jest widowiskiem pełnym siły, rytmu i w konsekwencji piękna.
POWRÓT

Timing

Właściwy timing (wykonanie ruchu w odpowiednim momencie przyp. tłum.) odgrywa zasadniczą rolę w wykonaniu każdej techniki. Technika zastosowana w niewłaściwej chwili z pewnością zawiedzie. Cios lub kopnięcie wykonane zbyt wcześnie lub zbyt późno okażą się nieskuteczne. W rozważaniach na temat timingu niezwykle ważną rolę odgrywa początek każdej techniki. Aby wykonać ruch możliwie precyzyjnie, bejsboliści i gracze w golfa przymierzają się po wielokroć do każdego uderzenia. Jest to jednak niemożliwe w karate, gdzie reakcja musi być natychmiastowa wszelka zwłoka mogłaby się okazać fatalna w skutkach. Atak w karate musi być wyprowadzany rękoma lub stopami znajdującymi się w pozycji gotowości. Oczywiste jest, że muszą one znajdować się w takim ustawieniu, aby można ich było łatwo i szybko użyć. Natychmiast po wykonaniu techniki ręce i stopy muszą wrócić do pozycji wyjściowej, gotowe do wykonania następnego ruchu. Podczas tych wszystkich ruchów ciało powinno pozostawać stale rozluźnione, ale czujne, gotowe na wszelką ewentualność.
POWRÓT

Dolna część brzucha i biodra.

Współcześni trenerzy stale podkreślają rolę bioder w osiąganiu maksymalnej siły. Mówią: "uderz biodrami", "rzucaj biodrami" albo "użyj bioder". Znaczenie tanden było podkreślane w Japonii od niepamiętnych czasów. Mistrzowie nie tylko sztuk walki, ale i innych dyscyplin zawsze nauczali o roli tego punktu w osiąganiu biegłości w danej dyscyplinie. Wierzono, że ten rejon ciała jest siedliskiem duszy i że jest on odpowiedzialny za siłę oraz równowagę. Tanden to punkt znajdujący się pod pępkiem, a więc w samym środku ludzkiego ciała. ¦rodek ciężkości człowieka stojącego w wyprostowanej pozycji znajduje się właśnie w tanden. To samo spostrzeżenie odnosi się również do pozycji karate. Przy założeniu ich poprawności, środek ciężkości ciała ćwiczącego powinien znaleźć się właśnie w tanden. Przy takim ułożeniu ciała zostaje zachowana równowaga pomiędzy górnymi i dolnymi partiami ciała, co daje harmonijną pracę mięśni i tym samym minimalną stratę energii. Centrum ciała, czyli biodra i podbrzusze odgrywają ogromną rolę podczas wykonywania różnych ruchów. Dlatego próbujcie uderzać z bioder, kopać z bioder i blokować z bioder.
POWRÓT
@ 2008 Michał R
Darmowy Katalog Stron | Humor | Katalog stron
Free Web Hosting